Cees Ruijter (nu 65) werkte jarenlang bij de Rabobank en was in zijn voetbaltijd een begenadigd linksbuiten bij HVV De Zebra’s. In 2013 fuseerden De Zebra’s en HFC Bloemenkwartier tot BZC’13 en verhuisde het hele spul mee van Hilversum-Oost naar de Kerkelanden. Ruijter mist die Zebra’s-tijd nog steeds. ‘Gelukkig heeft mijn zoon Stefan Ruijter nog 6 jaar in de Zebra’s-kleuren gespeeld. Nu speelt hij met veel plezier bij BZC.’ Cees zelf gaat weer trainen en wil misschien wel weer als trainer het veld op.

Ooit speelde Cees nog een proefwedstrijd bij SC Gooiland, kon komen, maar heeft de stap uiteindelijk niet gemaakt. Het was natuurlijk opgevallen, dat hij er plezier in had om tegenstanders tussen de benen te spelen of met een schaarbeweging te omspelen. Hij was snel en had een goede voorzet. Zat er een Pietje Keizer in hem verscholen? Ook schreef hij in 1975 over naar HVV ’t Gooi, maar trok de overschrijving in: hij kon geen afscheid nemen van de blauw-witten.

Hennie de Graaf is voor Cees het Zebra’s-icoon. Toen hij zestien jaar was, was Hennie al richting de veertig. Ook speelde Cees veel met zijn broers Joop, Berry, Peter, Huub. Broer Henk verkaste naar Vitesse ’22 in Castricum. Een (h)echte Zebra’s-familie dus. Ook speelde Ruijter in het Hilversums Elftal ter gelegenheid van het jubileum van Victoria, onder leiding van de legendarische Jan de Rijk.

Na 250 wedstrijden in het 1e elftal, werd Ruijter trainer van verschillende teams en bekleedde hij allerlei bestuurfuncties. Hij kijkt met weemoed terug op de ‘goede, oude tijd’. ‘We leefden voor het voetballen, gingen niet een weekendje weg of dat soort dingen. Tijden zijn veranderd en dat hou je niet tegen. Veel spelers lopen elk jaar naar een andere club. Zijn niet meer honkvast.’