Waar alle voortekenen erop wezen, dat HC&FC Victoria in het nieuwe seizoen in de tweede klasse B bovenin zou kunnen meedraaien, bleek de Hilversumse trein toch moeilijk op gang te komen. Na de uitstekende seizoenstart in de beker, waar bijvoorbeeld overtuigend van eersteklasser Zuidvogels werd gewonnen (2-1), volgde een voortvarende seizoenstart met acht punten uit de eerste vier wedstrijden. De huidige negende plek op de ranglijst, onderin de middenmoot, is wat mager, maar de good-old heeft voor de winterstop de weg terug weer gevonden. Tijd om de nieuwe oefenmeester, Robert Roest (50), te bezoeken. Hij is afkomstig van Almkerk, waarmee hij promoveerde naar de eerste klasse. Roest heeft een indrukwekkende staat van dienst als verdediger in het betaalde voetbal, en daar is hij dan ook best trots op.

Het gesprek begint toch eerst met de resultaten en de speelstijl van zijn huidige werkgever. ‘Tussen de twee 16-meters gaat het allemaal leuk en redelijk, maar als het aankomt op daadkracht in onze eigen verdediging, dan hapert het nog wel eens. En ons scorend vermogen, tsja, het is vaak de vraag ‘hoe bewegen we voor de goal?’ Als het allemaal lekker loopt, dan staan de aanvallers meestal ook goed, zo simpel is het. En als het niet loopt, dan maar eens bij een voorzet een sprintje naar de eerste paal. Het mag van mij soms ook best eens wat opportunistischer! Kwaliteit om een wedstrijd te winnen is óók een kwaliteit, natuurlijk.’

De resultaten van de thuiswedstrijd tegen JSV (1-1) en de laatste wedstrijd voor de winterstop uit tegen De Meern (0-2 winst), stemmen Roest in elk geval weer tevreden en hij hoopt daarmee de goede weg weer te hebben ingeslagen. ‘Dat is in alle opzichten fijn’, zegt hij opgelucht. ‘We slaan een gaatje met de onderste ploegen, hebben weer aansluiting bij de subtop en gaan met een goed gevoel de winterstop in.’ De achterstand tot de nummer 7 Nieuwland is tot 2 punten geslonken, dus een goede tweede seizoenshelft lonkt.

Victoria eindigde op een zevende plaats in de 1e periode en staat in de 2e periode elfde met 4 uit 4. Na de winterstop speelt Victoria tegen de drie onderste clubs: CDW, Benschop en Waterwijk.

De Good-Old doet nog steeds mee in de strijd om de KNVB-beker en speelt op 22 februari in de 4e ronde uit tegen Zandvoort (2e plaats in de 2e klasse A).

Robert Roest kwam na zijn betaald voetbal carrière in 2007 in dienst van zijn oude liefde FC Utrecht als trainer van achtereenvolgens D-pupillen, de B-junioren en als laatste de C-junioren. ‘Mooie tijd gehad, veel geleerd, maar ik merkte dat ik toch niet in aanmerking kwam voor de oudere jeugdelftallen. Ik heb TC1 (Trainer-Coach 1, het huidige UEFA A) en had in die tijd wel de ambitie om deel te kunnen nemen aan de cursus Coach Betaald Voetbal. Maar daarvoor moest je wel de oudste jeugd op het hoogste niveau onder je hoede hebben gehad of werkzaam zijn geweest in de toenmalige Topklasse bij de amateurs. Dat lukte niet bij FC Utrecht, dus ben ik uiteindelijk in 2014 naar VV De Meern gegaan. Frans van Seumeren (eigenaar van FC Utrecht; rf) was daar toen voorzitter en ik had nog andere goede referenties, waardoor ik daar aan de slag ben gegaan.’

Na drie jaar De Meern en twee seizoenen bij Almkerk, nu dus Victoria. Is de ambitie om op het hoogste niveau te trainen, verdwenen? ‘Kijk, ik heb natuurlijk betaald voetbal gespeeld, maar op mijn CV staat ook, dat ik zeven jaar jeugdtrainer ben geweest bij FC Utrecht. Dat was een hele mooie tijd, maar als ik dan solliciteer bij een hoofdklasser of hoger, dan heb ik toch een kleine achterstand op trainers, die standaardelftallen hebben getraind. En bij een opleiding Coach BV nemen ze eens in de twee jaar een kleine twintig kandidaten aan en daarvoor heb ik dan toch net even te weinig ervaring. Maar weet je, ik haal nog steeds genoeg plezier uit het spelletje. Ik vind het té leuk om niet te doen. Maar het heilige moeten om aan de top te komen, is er een beetje af.’

Waarom werd het Victoria? ‘Ik ben in november vorig jaar al benaderd en daar sprak een grote waardering uit. En dat sprak mij aan. Het grote Victoria, in de buurt, een uitgelezen mogelijkheid.’ Roest is heel duidelijk over zijn missie bij Victoria. ‘Uiteindelijk zal er vanuit de jeugd genoeg aanwas moeten zijn, om het eerste elftal te vullen. De stap van jeugd naar het eerste elftal is groot natuurlijk, maar als het nu bij één club zou moeten lukken, dan toch bij Victoria!’

Het verhaal over Victoria in het Hilversumse is al jaren hetzelfde: een club met grandeur, groot (bijna 1700 leden), veel jeugd, bestaat 125 jaar en dan… houdt het op. Als je zo kijkt naar de jeugdprestaties, dan moet er toch meer inzitten. Roest: ‘In dat kader heb ik met de club afgesproken om het streven van doorstroming wat meer cachet te geven. Via een Jong Victoria naar het eerste elftal toe. Er is een Technisch Coördinator aangesteld, Patrick van der Pas. Daarnaast is Paul Voois Hoofd Jeugdopleiding Bovenbouw. Met hen beiden heb ik al eerder gewerkt bij FC Utrecht, dus ik ken ze goed. Bovendien heb ik in de jeugd bij FC Utrecht al gewerkt met Rik Langhout (aanvaller van het eerste elftal en bovendien Coördinator Breedte O14; rf), dus ik had en heb genoeg banden met de mensen bij deze club. En ik heb een contract voor drie jaar getekend, ik moet aan de slag.’

De tendens in het amateurvoetbal is natuurlijk ook, dat talentvolle, jonge spelers reeds vroeg worden gescout en worden weggelokt naar de hoger spelende amateurclubs. Een financiële vergoeding is daarbij natuurlijk aantrekkelijk en de vereniging, waar de speler is opgeleid en opgegroeid, blijft met lege handen achter. Een opleidingsregeling, zoals bestaat bij de overgang naar een BVO, zou in het amateurvoetbal dan ook niet misstaan. ‘We moeten het gewoon leuk maken om bij Victoria te voetballen en dus zullen we ergens moeten beginnen. Die uitdaging wil ik wel aan. Een baan echter als die René van der Kooij van SO Soest volgend seizoen krijgt bij Hercules (technisch manager en hoofdtrainer; rf), ambieer ik niet. René is een echt voetbaldier en hij leeft van het voetbal. Ik heb me vorig jaar laten omscholen tot rij-instructeur, zodat ik ook niet alleen afhankelijk ben of word van het voetbal. Ik ben 18 jaar betaald voetballer geweest en 7 jaar fulltime in dienst bij FC Utrecht geweest , dus ik heb lang alleen van het voetbal kunnen leven. Ik heb jarenlang bijgedragen aan het spelersfonds voor betaald voetballers, ben niet financieel onafhankelijk, maar ik kan vanuit deze basis wat gemakkelijker onfhankelijke keuzes maken.

Wat zijn je ambities hier? Hoe ga je ze verwezenlijken? ‘Het zou natuurlijk leuk zijn als we na het volgende seizoen weer eerste klasse spelen, met wellicht een of twee spelers uit de huidige JO19 met een paar spelers uit de JO17 op het vinkentouw. Maar dat kan ik niet alleen, daar moet het bestuur en de leden ook een rol in spelen. De jeugd van tegenwoordig heeft ambities en die zijn niet altijd sportief. We hebben veel studenten lopen hier, die faciliteren we ook om gezamenlijk vanuit Utrecht of Amsterdam met een auto hier naar toe te komen om te trainen en te spelen Dat is het minste, wat we kunnen doen. Bovendien zijn er een aantal selectiespelers, die een rol spelen in de jeugdafdeling. Dat bijt elkaar nog wel eens, want alles moet natuurlijk op zaterdag, zo simpel is dat.’

Roest valt verbaal nogal eens op langs de lijn. Heeft hij het idee, dat dat helpt? ‘Ik schreeuw nog wel eens hard, ja, maar ik heb echt de overtuiging dat het werkt en dat het noodzakelijk is. Ik moet het nog teveel doen, dat wel. We maken afspraken vooraf, welke situaties zich kunnen voordoen, dus dan is er tijdens de wedstrijd wel eens correctie nodig. Ik geef ze best verantwoordelijkheid in het veld in de keuzes, die ze maken, maar ze hebben ook vastigheid nodig. Ik coach liever tijdens de wedstrijd, dan dat ik achteraf alles ga bespreken.’