Vijf spelers van Victoria met niet-Westerse roots en ik als hun uitermate Nederlandse fysiotherapeut, doen mee aan de Ramadan. Op gooischgras.nl doe ik verslag van mijn en onze bevindingen. Van 6 mei tot en met 4 juni is de periode, dan kunnen jullie deze onderneming op de voet volgen. We hebben in het volgende verslag voor onze leden een premium-artikel beschikbaar met een unieke lijst aan eiwitrijke producten. Ik ben nu 4 dagen bezig. In deze bijdrage mijn belevenissen op Dag 2.

‘Als de volgende ochtend om 03:25 uur de wekker afgaat, voel ik een zuiver geplaatste ram op mijn linkeroog van mijn eega en dat rukt mij wreed uit mijn diepste slaap. Mijn vrouw behoort blijkbaar tot die categorie mensen, wier humeur sterk wordt beïnvloed door de wijze waarop ze uit hun slaap worden gehaald.’

De tweede dag verloopt, afgezien van een knorrende maag en de continue droge mond, zonder al te grote problemen. Ik loop er op de praktijk niet mee te koop, maar langzaamaan worden sommige patiënten wel nieuwsgierig en vragen me naar mijn bevindingen en schromen ook niet hun eigen mening te ventileren. Grosso modo vindt men het eigenlijk wel een beetje merkwaardig. Zo vraagt mevrouw De Groot*, die net een paar seizoenen de Netflixserie Homeland heeft gevolgd, me bloedserieus of ik nu ook in de schuur op een matje op mijn knieën moet gaan bidden, terwijl de heer De Jong* vooral bezorgd is of ik me nu niet teveel met de moslims ga identificeren. Manmoedig probeer ik elke keer uit te leggen dat er meer achter de Ramadan zit dan alleen het vasten, maar ik moet eerlijk toegeven dat gedurende de dag het hele voedingsgebeuren mijn gedachten grotendeels beheerst. Wat is nu de beste voeding, hoeveel of hoe weinig vochtinname ’s ochtends en/of ’s avonds.

Maar toch, de tweede dag geen hoofdpijn of misselijkheid. Het maakt me optimistisch over het verloop van de Ramadan. Met de ervaring van het vroege eerste ontbijt om 05:25 uur, heb ik vrijwel hetzelfde gegeten met uitzondering van het bakje fruit, zodat ik minder met een opgeblazen gevoel weer het bed in ben gekropen. Dinsdagavond is trainingsavond en ik verheug me de jongens weer te zien. Grijnzend komen ze met een ‘Hoe gaat ie, Mart?’ naar me toegelopen. Nadat ik ze mijn ervaringen had verteld, kijken ze elkaar aan en vertellen me ietwat verlegen, dat ik het toch niet doe zoals is voorgeschreven. Wat blijkt: ik had begrepen dat je voor zonsopgang, 06:01 uur, nog mocht eten.

Maar niets van dat alles. De zogenaamde Fadjer geldt als leidend voor het tijdstip tot wanneer je voedsel tot je mag nemen. De Fadjer is binnen de Islam het rituele ochtendgebed dat onderdeel is van de vijfmaaldaagse salat of salah.
De Salat is één van de vijf zuilen van de Islam: de geloofsbelijdenis, de rituele gebeden, het geven van aalmoezen, het vasten tijdens de Ramadan en de pelgrimstocht naar Mekka. Deze zijn verplicht. Dit gebed wordt verricht bij dageraad, normaliter anderhalf tot twee uur voor zonsopgang.

Voor een seconde of tien hoop ik dat de jongens in lachen uitbarsten en me vertellen dat ik in de maling word genomen. En ik vraag tegen beter weten in of ze me niet zitten te f•••en. Maar nee, Okkie’s gezicht blijft bloedserieus. Het dringt langzaam tot me door. Dat betekent dat ik de volgende dag voor 04:07 uur moet hebben ontbeten (en dat zal steeds vroeger worden, doordat zonsopgang ook per dag enkele minuten eerder plaatsvindt) en de wekker pakweg om 03:25 uur moet zetten! Dat is different cook. Ik kan een sterk gevoel van zelfmedelijden nauwelijks onderdrukken, maar met een gezicht van ‘wie doet me wat?’ antwoord ik, dat dat geen probleem is en ik natuurlijk doorga met dit project. Gemakshalve ga ik er maar vanuit dat Allah me dat deze twee dagen niet al te kwalijk zal nemen.

Als de volgende ochtend om 03:25 uur de wekker afgaat, voel ik een zuiver geplaatste ram op mijn linkeroog van mijn eega en dat rukt mij wreed uit mijn diepste slaap. Mijn vrouw behoort blijkbaar tot die categorie mensen, wier humeur sterk wordt beïnvloed door de wijze waarop ze uit hun slaap worden gehaald. Nu ontbijten, ik moet er niet aan denken. Kreunend sleep ik me uit het bed en strompel naar de keuken, waar ik het pannetje melk opzet voor de bekende specie. Ik ben nog licht misselijk van vermoeidheid als ik me aan de eerste hap waag. Met de grootste moeite werk ik de op cement lijkende pap naar binnen. Ik gooi, met een glas water, er nog een banaan en yoghurtje achteraan en kan nog nauwelijks uit mijn ogen kijken van narigheid. Nog twee minuten tot 04:07 uur en ik dwing me tot het drinken van nog een extra glas water. Tot aan de nok gevuld ga ik weer voorzichtig in bed liggen en het duurt zeker een half uur, voordat ik me zonder morsen op mijn zij kan draaien en de slaap kan vatten. Als om 07:00 uur de wekker gaat, ben ik gebroken. Nog maar 28 dagen te gaan…

*gefingeerde naam

Ontbijt dinsdag
Brinta met boekweit, zaden en granen en honing, banaan, yoghurt activa en notenontbijtkoek, 3 glazen water

Avondeten dinsdag
21:18 uur
Tomatensoep, 2 glazen water
22.00 uur
Zilvervliesrijst met kabeljauw, kerriesaus, mix broccoli, paksoi, peultjes en biologische doperwten, 1 glas melk
23:00 uur
Kiwi
23:15 uur
2 glazen water