Meest geliefde tijdverdrijf van menig trainer en amateurvoetballer op de ‘matchday after’ (lees: zondagochtend), is nagenieten van de gespeelde wedstrijd. Facebook en clubsites zijn wat dat betreft de meest geëigende plaatsen om aan je trekken te komen. Veelal betreft het verslagen, die een wat obligaat karakter hebben of waarbij na een verliespartij de scheidsrechter en de tegenstander de volle laag krijgen. De clubliefde van de schrijver blijkt vaak groter dan het vermogen de wedstrijd objectief te beschrijven. Grote uitzondering in Gooi en Eemland in deze, zijn de wedstrijdverslagen van SV Huizen. De objectiviteit, humor, emotie en soms een tikkeltje cynisme maken de verslagen plezierig leesbaar, waarbij de schrijver, Ron Tuijnman, ook het respect naar de eigen ploeg, tegenstander en scheidsrechter hoog in het vaandel heeft staan.

‘De objectiviteit, humor, emotie en soms een tikkeltje cynisme
maken de verslagen plezierig leesbaar.’

Op zondagmiddag rond 14.30 staat het wedstrijdverslag op de website van sv Huizen. Het verslag volgt al jaren een vaste structuur; de voorbeschouwing en aanloop naar de komende wedstrijd, waarbij schrijver zijn licht over het wedstrijdformulier laat schijnen, wedstrijdverslag, interviews en de nabeschouwing; de zogenaamde apenstaartjes.

De uitwerking van verslag en interviews beginnen zondagmorgen rond 8.30. Met een kop koffie worden op het gemakje de notities en opgenomen teksten uitgewerkt en uiteindelijk rond 14.30 is het eindproduct gereed om op de site te worden geplaatst

De leesduur komt, zelfs voor een snelle lezer als ik, ongeveer overeen met twee koppen koffie. Met andere woorden; het duurt even, maar dan heb je ook wat! Met 600 tot 1000 lezers per week, zelfs verspreid over de hele wereld kan je wel spreken over een zeer gewaardeerd item op de sv Huizen website.

De keuze van Gooisch Gras om deze schrijver te interviewen was dan ook snel gemaakt, maar het maken van een afspraak stuitte op enig wantrouwen. Na enige uitleg over de visie en missie van Gooisch Gras kreeg ik gelukkig het voordeel van de twijfel en werd ik uitgenodigd om het interview bij hem thuis af te nemen.

We hebben het hier over Ron Tuijnman, al 10 jaar vaste verslaggever van sv Huizen 1 ( met onderbreking van 3 jaar, waarover later meer ). De 63 jarige IT er, die ook nog 23 jaar voor de klas heeft gestaan heeft wel degelijk een voetbalachtergrond, waarbij eerlijkheidshalve moet worden vermeld dat het enthousiasme voor het spelletje groter was dan het talent. De clubs die hun voordeel hiermee hebben kunnen doen waren o.a Osdorp, Blauw-Wit, Geuzenveld  en AGS-Olympus.

Een kennismaking:

Hoe kwam je eigenlijk bij sv Huizen terecht?

Toen ik voor mijn werk in Huizen kwam wonen ging ik voor mijn zoontje een leuke club in Huizen zoeken. Mijn ervaringen met enkele jeugdleiders van Zuidvogels waren toen niet al te best en kleurden daardoor mijn keuze om voor sv Huizen te kiezen. Zoals dat dan vaak gaat voor een betrokken iemand, rol je in allerlei functies binnen de club. Zo werd ik jeugdleider, coördinator van de D pupillen, scout, stadionspeaker en ben ik geruime tijd eindredacteur geweest van het clubblad.

Afgelopen twee jaar vielen vast niet mee?

Dat klopt. Het is fijn om weer eens over een overwinning te schrijven. Eigenlijk hebben we het op derde divisie- en hoofdklasseniveau qua voetbal best aardig gedaan vind ik, alleen kwam dat vaak niet tot uiting in het eindresultaat met degradatie ten gevolg. Erik Assink heb ik als mens en trainer heel hoog zitten. Het is erg jammer dat de samenwerking niet het resultaat heeft gebracht, waar we met zijn allen op hebben gehoopt. Het is erg lastig de vinger op de zere plek te leggen, maar je kan niet ontkennen dat Michael Weggemans na het ontslag van Erik het gewoon prima heeft gedaan.

Had die wissel niet eerder moeten gebeuren?

Met de wetenschap achteraf is het altijd makkelijk praten, maar als ik eerlijk ben denk ik het wel. Er ontstond een andere dynamiek op het veld. Niet alleen door wat tactische wijzigingen, maar ook de coaching langs het veld was anders. Blijkbaar had het team deze wijziging nodig, alleen was de tijd om het vege lijf te redden helaas te kort. Bovendien hadden we echt een hele slechte dag in de nacompetitie tegen Xerxes en dat heeft ons de kop gekost. Maar nogmaals, niets ten nadele van Erik Assink als trainer, want ook nu bij Quick Boys doet hij in de derde divisie gewoon mee met de bovenste plekken. Maar op de één of andere manier kreeg hij het hier niet echt aan de praat.

Worden je verslagen wel gewaardeerd of krijg je wel eens kritiek?

De waardering voel ik zeker. Dat blijkt indirect ook wel aan het aantal lezers (tot 1000 lezers per week ML ), maar toch krijg ik ook wel op- en aanmerkingen. Soms gefundeerd en soms wat plagerig. Zo krijg ik wel eens de opmerking dat de verslagen behoorlijk lang zijn. Maar ja, net als er bij de tv een aan-en uit knop zit, zo kan je ook voor jezelf beslissen of je het leest of niet. Dit is nu eenmaal mijn manier van verslaglegging. Plagerig in die zin, dat men vindt dat ik best wat negatiever mag zijn in mijn beoordeling en wat minder positief, zeker in de periode dat het allemaal wat minder ging. Overigens heb ik qua verslaglegging drie jaar droog gestaan. Ik ben er mee gestopt omdat men vond dat ik te kritisch was. Ik kreeg zelfs ook de spelersgroep tegen me en achteraf gezien zou ik dat nu ook niet meer zo aanpakken in mijn verslagen.

Voor iemand die objectiviteit en integriteit hoog in het vaandel heeft staan vond ik het opmerkelijk dat je niets heb geschreven over het incident waar Randy Onuoha bij was betrokken.

De reden is eigenlijk heel simpel; ik ben vanwege privé redenen niet bij dat incident aanwezig geweest en dan vind ik dat ik geen verslag moet doen op basis van waarneming van anderen. Daar ben ik zeer principieel in. (Contract van Randy Onuoha is inmiddels ontbonden)

Een bijkomend factor van je verslagen is dat je wellicht onbedoeld veel informatie weggeeft aan de komende tegenstanders. Hebben trainers daar geen moeite mee?

Dat klopt, maar ik heb toch niet de illusie dat ik meer zie en dus informatie weggeef als de zgn externe scouts van de andere clubs in de competitie, die regelmatig langs de lijn staan bij sv Huizen. Ik probeer in ieder geval geen informatie te geven over (lichte) blessures van spelers; wil de tegenstander niet op slechte ideeën brengen. Eigenlijk heb ik daar met trainers zelden moeilijkheden over gehad, behalve met Regillio Simons en Jamory Leysner. Die deden daar moeilijk over en spraken me daar ook op aan.

Voetballers en trainers hebben na een nederlaag doorgaans weinig zin in een interview

Dat valt reuze mee. Eigenlijk heb ik daar nooit moeilijkheden mee. Wie de fijnste personen al die tijd waren qua communicatie? Zeker Erik Assink; die liet als het moest de verslaggever van de Gooi en Eemlander Gijs Moerman gewoon wachten als ik met hem in gesprek was en nam bij zowel winst als verlies altijd ruim de tijd voor me. Ook Michael Weggemans is een uiterst prettig iemand om mee te werken. Ook de Huizenspelers zijn nooit te beroerd om na afloop hun mening over de wedstrijd te geven. Ik heb geen klagen wat dat betreft.

In je verslagen geef je ook wel je mening over de opstelling en spreek je subtiel je voorkeur uit, ook voor bepaalde spelers. Bespeur ik hier een soort van poging om een Rik de Saedeleer- Guy Thijs relatie te bewerkstelligen?

(Vilein lachje Ron). Nee hoor, ik probeer niet de trainer maar een soort van publieke opinie te beïnvloeden. Nee, ik heb niet de illusie dat ik met mijn beperkte voetbalverstand de opstelling aan de trainer kan opdringen, maar kan het niet laten op te schrijven wat ik er van vind en die vrijheid mag ik ook hebben.

Waar ik bij HSV Zuidvogels realiteitszin proef, bespeur ik bij sv Huizen een soort gevoel dat men vindt dat de eerste klasse toch beneden hun stand is.

Daar kan ik mij wel in vinden. Sv Huizen hoort gewoon niet in de eerste klasse. Ik vind dat een club als sv Huizen gezien de potentie van het spelersmateriaal, entourage en historie minimaal in de hoofdklasse moet voetballen Of dat dit seizoen gaat lukken moeten we natuurlijk eerst maar eens zien, maar we moeten met deze selectie toch zeker mee kunnen doen voor promotie. Of de club daar helemaal klaar voor is waag ik te betwijfelen. Er liggen zeker wat organisatie betreft enkele uitdagingen. De ambitie is zeker aanwezig, maar ik heb het gevoel dat de mate van ambitie niet overeenkomstig is met het beleid dat wordt gevoerd. Het budget bij sv Huizen is zeker niet de laagste in de regio en in de eerste klasse, maar het lijkt wel of de seniorenselectie niet de eerste prioriteit daar in heeft. Eerst de rest en wat overblijft is voor de selectie, zoiets. Commissies, b.v. de TC, hebben een onderbezetting, waardoor er vaak niet optimaal kan worden gewerkt en ambities en doelen niet kunnen worden behaald. Maar we gaan het zien.

Aimabele man die Ron Tuijnman. Aan eind van het interview wordt me op het hart gedrukt dat hij geenszins de club in een kwaad daglicht wil stellen. Wie zijn apenstaartjes regelmatig leest weet wel beter; Ron Tuijnman is een clubman in hart en nieren, in het bezit van een pen, die louter een positief-kritische geel-groene weergave geeft van de werkelijkheid. Zuinig zijn op die man!